دو قطره آب که به هم نزدیک شوند، تشکیل یک قطره بزرگتر میدهند...
اما دوتکه سنگ هیچگاه با هم یکی نمی شوند !
پس هر چه سخت تر و قالبی تر باشیم،فهم دیگران برایمان مشکل تر،
و در نتیجه امکان بزرگتر شدنمان نیز کاهش می یابد...
آب در عین نرمی و لطافت در مقایسه با سنگ،به مراتب سر سخت تر،
و در رسیدن به هدف خود لجوجتر و مصمم تر است.
سنگ، پشت اولین مانع جدی می ایستد.
اما آب... راه خود را به سمت دریا می یابد.
در زندگی،
معنای واقعی سرسختی، استواری و مصمم بودن را،
در دل نرمی و گذشت باید جستجو کرد.
گاهی لازم است کوتاه بیایی...
گاهی نمیتوان بخشید و گذشت...اما می توان چشمان را بست و عبور کرد
گاهی مجبور می شوی نادیده بگیری...
گاهی نگاهت را به سمت دیگر بدوزی که نبینی....
ولی با آگاهی و شناخت،
درنهایت بخشیدن را خواهی آموخت...
پ.ن:آدمی هست تو زندگیم که واقعا نمی تونم ببخشمش.
شاید آگاهیم کمه.شاید دلم تازگیها به زلالی قبل نیست.
نزدیک ۱ ساله که درگیر این مسئله ام .خیلی دلم میخواد بتونم ببخشم که خودم آرام
بگیرم.ولی هنوز نتونستم قلبا ببخشمش.خیلی ناحق آبروریزی کرد.و بعد خودش متوجه
اشتباهش شد و......
salam aberoye adama kheili moheme dokhtar khaleye manam inkaro ba man kard vaghean man bi gonah bodam ama...
bakhshiidam k eykash nemibakhshiidam
سلام و خوش آمدید
بله...برای من آبرو مهمترین چیزه
چرا کاش نمی بخشیدیش؟
نرگس عزیزم
همه حرفهایی که زدی خیلی قشنگ هستن، خیلی آرامش دهنده ، پر امید ، اما ... اما در عمل واقعا سخت هستن . مثل همین بخشش . بخشیدن گاهی خیلی ساده است . گاهی سخته اما دلت میخواد که ببخشی ، که سبک بشی ، که حس خوب داشته باشی . اما امان از وقتی دل بشکنه ، اونوقته که بخشیدن سخت میشه ، خیلی سخت ... مثل همین حالای تو ، مثل خیلی از اوقات خودم ...
سلام دل آرامم
آره .حرفای قشنگیه.وقتی خوندم خیلی توجهمو جلب کرد
ولی به قول تو عمل کردن بهش تو بعضی شرایط خیلی سخته
میدونی.من آبروم سرمایه مهمی هست برام و ایشون با این کارش لطمه بزرگی زد...هم آبروریزی کرد،هم دلمو شکست
و امان از وقتی که از جایی بخوری که انتظارشو نداری
هنوز درگیر این حس بدم...از هر بعدی نگاه می کنم نمی تونم ببخشمش
سلام نرگس عزیز :)
می دونی حرفات خیلی قشنگ بود و به دل نشست
چقدر قشنگ بود
"سنگ، پشت اولین مانع جدی می ایستد"
می دونی دقیقا مثل حرفی که دل آرام زد .. تو موقعیتش خیلی حرفه که بتونی با قدرت تمام ببینی و بفهمی و چششششم رو هم بزاری رو رد شی
خیلی بزرگ بودن می خواد
خیلی قدرت می خواد
نمی دونم ...شاید بتونی با دلسوزی ببخشیش ... اما دیگر مثل قبل بهش اعتماد نکنی... نبینی اش و با اونکه بخشیدیش حذفش کنی ...
پایدار و شاد باشی عزیزم :)
سلام مریم جان
منم همین اعتقاد را دارم..فدرت زیادی می طلبه ندیدن و بخشیدن
ممنونم عزیزم...بغل بغل شادی هم برای تو
ممنون :)
ممنون از تو و آرزوی قشنگت
و گاهی نمی شود کوتاه آمد و نمی شود نادیده گرفت و نمی شود بخشید، نمی شود، نمی شود...
سلام نرگس عزیز
من با توصیفاتی که اول این متن، در مورد سنگ بکار رفته بود مشکل دارم. این بخش، من رو یاد پستی که در مورد کوه نوشته بودم انداخت. شاید خیلی مرتبط نبود با این نوشته، ولی خب به طور ناخودآگاه یاد اون افتادم...
باری...
در مورد پ.ن، باید بگم که من به جد معتقدم که همه چیز قابل بخشش نیست. بخشش، مواقعی تعریف می شه که اولا کار صورت پذیرفته قابل جبران نباشه و دوما اون موردی که به خاطرش طلب بخشش میشه قابل چشم پوشی باشه. مثلا در مورد اول موردی رو مثال می زنم از آشنایان خودم، که پولش رو یکی از دوستانش بالا کشیده بود و پس هم نمی داد و لازم به ذکر هم هست که اونقدر هم داشت که بیاد و پول رو پس بده، اما پس نمی داد و هربار می گفت: "منو ببخش که این کار رو کردم." من می گم بخشش اینجا معنا نداره. وقتی که بدهکار استطاعتش رو داره که پول رو پس بده، مهم پوله که برگرده. زمانیکه پول برگشت، اونوقت صاحب پول میگه من سعی می کنم اون ناراحتی هایی که شما باعثش بودی رو فراموش کنم و یا به عبارتی، شمارو ببخشم. و مثال برای مورد دوم همین آبروست، آبروی رفته باید دقیقا جلو همون جمع بازگردانده بشه و تنها در این صورته که میشه بعدش نشست در مورد بخشش مسبب اون، فکر کرد و اگر امکان اینچنین کاری نباشه پس باید بگم متاسفم، آبرو دیگه رفته و دقیقا به همین علت، بخشش هم بی معناست. چون من چیزی رو از دست دادم. مخصوصا اینکه اون چیز از نفس مهم تره و همین طور، غیرقابل بازگشت و جایگزینی ست. پس من چی رو ببخشم؟ چی رو فراموش کنم؟ از چی چی کوتاه بیام؟ من الان یک حفره در وجودم ایجاد شده، که اگه بشه اون رو پر کرد میشه از مسبب ایجاد اون هم گذشت، در غیر این صورت، مسلما، نه...
بابت پرحرفیم معذرت می خوام دوست گلم، فقط خواستم بهت بگم که به نظر من هیچ ایرادی به شما و دلت وارد نیست. ما همه انسان هستیم و قوانینی معلومی داریم. این قوانین نانوشته که ریشه در قلب و روحمون داره میگه که، نه... وقتی انسانی باعث ایجاد یک فقدان در روح و روان و آبرو و شأنیت و دل انسان دیگه ای شد، وقتی مسببی شد بر "عدم"، دیگه چیزی برای بخشش باقی نمی مونه چون عدم، عدمه، یعنی تهی، حتی تهی از بخشش...
روزگارت به صداقت و آرامش عطر پرتقال، نرگس مهربانم
سارای عزیزم
چقدر قشنگ بیان کردی...چقدر خوب و جامع توضیح دادی
ممنونم....بسیار ممنونم
دیگه جای هیچ توضیحی نیست
ممنون از وقتی که گذاشتی برای نوشتن این سطور جامع و کامل
اصلا هم پرحرفی نبود...من یکی خیلی استفاده کردم
شب و روزت سرشار از بوی مست کننده پرتقال دوست بسیار عزیزم
این خانه و صاحبش را مثل همیشه برادرانه دوست دارم . کمرنگ شدن و دیر به دیر احوال پرسی کردنم را هم بگذار به حساب مشغله های بی صفت آخر سال
ما شرمنده آبجی خانوم
سلام جناب جعفری نژاد.
دشمنتون شرمنده
شما همین که حواستون هست و هستین و می نویسین باعث خوشحالی فراوان منه
لطف شما همیشه شامل حال این خونه و صاحبش بوده
مشغله شما را هم درک می کنم ...انشالا با وجود کار زیاد روزهای پرآرامشی داشته باشین
سلام نرگس خانوم عزیز
)
بی نهایت این پست رو دوس داشتم
کاش میتونستم این پست رو به چندنفری که با این سخت بودن و قالبی بودنشون زندگیشونو نابود کردن توضیح بدم....حیف که نمیفهمن(نه که نفهمن ، نمیخوان که بفهمن
+ منم دو سه نفر توی زندگیم هستن که هیچجوری نمیتونم ببخشمشون!! نمیدونم چه باید بکنم؟!
سلام قاصدک عزیز
خوش آمدی
یه جمله ای هست میگه:کسی که خوابه میشه بیدار کرد..ولی کسی که خودشو به خواب زده نمیشه به هیچ وجه بیدار کرد
+منم نمی دونم.این نبخشیدن ها برای من به شخصه ضرر هم داره...چون مرتب فکرم درگیرشه و هروقت اون شخصو می بینم یاد اون کارش می افتم
باید باهم بگردیم یه راه حل مناسب پیدا کنیم
شاد باشی دوست من
سلام نرگس جان. والا یه چی میگی. نمیشه. من میتونم ببخشم اما نه هر کاری رو. نه هر رفتاری رو. الان تو زندگی منم کسی هست که نزدیک سه ساله نتونستم بببخشمش. چون کار ی که در حقم کرد بی نهایت وحشتناک بود. من که نمیبخشمش هیچ امیدوارم خدا هم نبخشه
سلام مریم عزیزم
خوش اومدی این طرفا
منم همینو میگم.هرکاری را نمی تونم ببخشم
متن البته خیلی ایده آلی حرف زده...
کسانی هستن که به هیچ وجه نمیشه بخشیدشون.فقط از کنارشون عبور کرد
مورد من و تو هم فکر کنم همین طور باشه
خودت خوبی؟روبراهی؟
سلام علیکم و رحمه الله
کی بود گفته بود؟
" می بخشیم ولی فراموش نمی کنیم!"
من الان دارم فک می کنم بخشیدن سخت تره یا فراموش کردن؟!!
سلام باغبان عزیز
خوش اومدی...بسیار خوشحالم از حضورتون
فراموش کردن به دنبال بخششه...اگر فراموش نکنیم که یعنی نتونستیم ببخشیم
به هرحال بخشش قلبی سخته...
منم یکی تو زندگیمه کهرگز نتونستم ببخشمش نمیدونم چطوری میشه با این حس نبخشیدن کنار اومد ولی شاید من هیچوقت مثه آب نرم نبودم
سلام نرگس :)
به به ببین کی اینجا ست
سلام میس راوی عزیز...دختر هنرمند با احساس
کلی خوشحالم از حضورت
فکر نمی کنم اشکال از تو باشه،چون در اینصورت کلی آدم نابخشوده تو زندگیت بود...ولی حالا فقط میگی یکی
منم نمی دونم با این احساس نبخشیدن چه کنم...باید یه فکر اساسی براش کرد
شاد و دل آرام باشی الهی
سلام نرگش جان
من یه بار اینجا کامنت گذاشتم اما مطمئن نشدم که ثبت شد یا نه. ظاهرا که ثبت نشده.
نوشته بودم چه اصراری هست که همه رو ببخشیم؟ بخشش خوبه اما فقط به صرف خوب بودن و صفت پسندیده بودن که نمیشه مجبور به بخشیدن بود؟ بعضی ها رو اصلا نمیشه بخشید. چه اشکالی داره که کسی رو نبخشیم؟ هرچند همیشه گفتن و میگن کسی که می بخشه به آرامش دست پیدا می کنه و خیلی حرفای دیگه که در تحسین و تایید بخشش زده میشه اما اینو قبول دارم که یه وقتایی بخشش لازم نیست.
سلام بهار جان
نه متاسفانه هیچ کامنتی ثبت نشده عزیزم
آره حرف تو هم درسته...البته بخشش درجه بالاتری داره ولی به قول تو مجبور به بخشیدن هم نیستیم
کامنتت یه کم آرامم کرد در این تلاطم فکری که چرا نمی تونم ببخشمش و چه کنم
مرسی عزیم...خیلی مرسی